gövhər — f. 1) cavahir, inci, daş qaş; 2) bir işin əsli, mayası, gövhəri. Gövhəri qəltan iridənəli yuvarlaq inci; gövhəri laməkan konkret yeri olmayan məkansız inci; gövhəri şahvar çox iridənəli şahanə inci; gövhəriyekta tayı olmayan inci … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhəri — f. gövhər satan, daş qaş alveri edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərbar — f. 1) gövhər yağdıran, cavahir saçan; 2) m. çox yaxşı, ürəyəyatan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərfişan — f. bax: gövhərəngiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərfəşan — f. bax: gövhərfişan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərnisar — ə. və f. inci saçan, gözəl danışan (natiq haqqında); söz gövhəri səpən, gözəl yazan (şair haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərparə — f. gövhər parçası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərpaş — f. gövhər saçan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərriz — f. gövhər tökən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərəngiz — f. bax: gövhərnisar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti